Το ιερό του Ασκληπιού στην Επίδαυρο ήταν το μεγαλύτερο θεραπευτήριο της αρχαιότητας. Η είσοδος σε αυτό γινόταν από ένα μνημειώδες Πρόπυλο. Από αυτό μια πομπική οδός, οδηγούσε ανάμεσα σε δευτερεύουσες κατασκευές στο κέντρο του ιερού, όπου υπήρχε ο Ναός του θεού, η Θόλος, ένα από τα πιο κομψά αρχιτεκτονήματα της κλασικής εποχής κυκλικό κτήριο, που στέγαζε τη μυστηριακή του λατρεία, και το εγκοιμητήριο, ο χώρος στον οποίο γινόταν η θεραπεία των ασθενών μέσω της συνάντησής τους με τον θεό στον ύπνο τους. Κοντά σε αυτά τα κτήρια βρίσκονται το μεγάλο κτήριο για την εστίαση των πιστών μετά τη θυσία κατά τις εορτές και ο επίσης μεγάλος ξενώνας, στον οποίο διέμεναν οι ασθενείς και οι συνοδοί τους. Στο νότιο άκρο του ιερού κατασκευάσθηκε το φημισμένο ήδη κατά την αρχαιότητα για την αξεπέραστη ομορφιά και αρμονία του και σήμερα καλύτερα σωζόμενο αρχαίο θέατρο, το οποίο φιλοξενεί τώρα σύγχρονες παραστάσεις. Πρόσφατες αναστηλώσεις έχουν κάνει τη μορφή και τη λειτουργία του αρχαίου ιερού εύκολα αναγνώσιμη και από τον μη ειδικό.
Στο Μουσείο του Ασκληπιείου εκτίθενται λίθινες στήλες επιγεγραμμένες με αφηγήσεις θαυματουργικών ιάσεων του Ασκληπιού, ιατρικά εργαλεία και γλυπτά αναθήματα. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό όμως του μουσείου αυτού αποτελούν οι ανασυνθέσεις χαρακτηριστικών τμημάτων των κυριοτέρων κτηρίων του ιερού, οι οποίες παρέχουν μια άμεση και απτή εικόνα της αρχιτεκτονικής του ιερού χώρου.